عن رسول الله (صلی الله علیه و آله):«إنّی بعثت لأتمّم مکارم الأخلاق»
من برگزیده شدم تا کرامتهای اخلاقی را به انجام برسانم.
هدف از انتخاب پیامبر اسلام(ص) چیزی جز برپا کردن اخلاق در جامعه نیست. و مسلّما ضامن رسیدن جامعه به کمال هم چیزی جز اخلاق نیست. حالا به نظرشما ملّت اسلامی که خودشو پیرو پیامبر(ص) میدونه، چقدر تونسته خودشو به اهداف این بزرگوار نزدیک کنه؟ تک تک ما چقدر سعی کردیم اخلاق اسلامی رو تو زندگیمون پیاده کنیم؟ آیا اصلا اخلاق واسه ما هدف بوده یا به عنوان تنوع باهاش برخورد کردیم؟ به نظر می رسه اگه واقعا این جور نبوده باید در مسلمونیمون تجدید نظر کنیم و دوباره ایمان بیاریم. چه بسا ما مخاطب این آیه ی شریفه باشیم که ( یا أیّها الّذین آمنوا آمِنوا) ای کسانی که ایمان آورده اید ، ایمان بیاورید.
راه شناخت ایمان واقعی و اخلاق مداری هم خیلی سخت نیست. کافیه یه روز از زاویه ای بالاتر به خودمون نگاه کنیم. ببینیم تو کوچه و خیابون و اتوبوس و مترو و...چقدر اخلاق محمّدی رو رعایت کردیم؟ آیا اگه عملی رو در جمع انجام دادیم، حتی اگه به حق بود، و پیامبر (ص) همون لحظه حاضر میشد، خجالت زده نمیشدیم.؟ مثلا اگه توی جاده داریم میریم. یه نفر از ما تقاضای بنزین میکنه، مسلّما حق ماست که بنزین بهش ندیم. اون هم با وضعیت فعلی سهمیه بندی بنزین. ولی اگه ندادیم و همون لحظه پیامبر (ص) اونجا حاضرشد و ما رو دید شرمندة ایشون نمیشیم؟این یه مثال بود. از این نمونه تو زندگی ما فراوونه.حالا خوبه همین امروز که عید مبعثه خودمونو زیر نظر بگیریم ببینیم چیکاره ایم؟ مومنیم؟ مسلمونیم؟ یا...
اصلا چطوره تصمیم بگیریم از امروزدین رو تو وجودمون مبعوث کنیم. دین محمدی رو.اگه موافقیدیا علی! این من و تو ...این هم گوی و میدون.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
